Sprakeloos

Sprakeloos…
luister ik een schreeuw
in de kiem gesmoord
een knal gestopt
tegen het glas
gerinkel klinkt als muziek
zonder geluid
herken ik het vuur
en weet jou kleur.


Sprakeloos…
van water zo helder als kristal
waarin een vis
zich rot schrikt
van mijn spiegelbeeld
en hij met één klap van zijn staart
het beeld uiteen laat spatten ..


Sprakeloos…
als het oog is dichtgesneeuwd
maar opent zich
als versteend
sta ik stil
ren dan het spoor
dat achter mij ontstaat.


Sprakeloos …
in de diepste stilte
die ik met mijn worden
niet kan breken
ontvang ik een mailtje
waarin een glimlach meereist…


Hendrie

_______________________________________________________________________